Արեւոտ ձմեռային մի օր, երբ դեռ ձյուն չէր եկել, երեւանյան այգիներից մեկում հանդիպեցի Մարիամին։ Նա Արարատի մարզի Մարմարաշեն գյուղից էր եկել, պայմանավորված ժամից էլ մի փոքր շուտ։
Պատերազմից հետո Հմայակը ծառայությունը շարունակել է ՀՀ զինված ուժերում, մինչև 2023թ․ մայիսը։ Այժմ կնոջ և երեխաների հետ ապրում է Դիլիջան քաղաքում և օգնում է Դպրաբակ գյուղում ապրող ծնողներին գյուղական աշխատանքներում։
Գառնիկ Ավանեսյանը 2020թ. հոկտեմբերի 14-ին Վարանդայի (Ֆիզուլի) շրջանում վիրավորվել է։
Արիկ Գոքորյանի ցուցմունքներից դժգոհ էր ամբաստանյալ Գ․ Գևորգյանը և չէր թաքցնում իր վրդովմունքը։
Պատերազմից 3 տարի անց Երեւանի մետրոյի «Բարեկամություն» կայարանի գետնանցումի թիվ 76 տաղավարում Լիդա Մկրտչյանը հիշում է Շուշիի դպրոցում իր վերջին դասը, հետո տաք սաջի վրա շրջում ժենգյալով հացը:
Պատերազմի մասին այս անգամ խոսել ենք Արցախի հանրապետության պաշտպանության նախկին նախարար, ՀՀ ԶՈՒ գլխավոր շտաբի նախկին պետ, գեներալ-գնդապետ Մովսես Հակոբյանի հետ:
Պատերազմից երկուսուկես տարի անց որոշեցի ինքս գտնել ամենակարևորը այս հարցերի պատասխանները։
44-օրյա պատերազմի 7-րդ օրը Ջաբրայիլից վիրավոր վիճակում եկա մեր գյուղ՝ Տեղ։ Տղորանցը հավաքեցի ասեցի վիճակը վատ է, դիրքեր վերցնելով` թշնամին առաջ է գալիս, էսպես, որ շարունակվի կարող է վաղը մյուս օր հասնեն գյուղամեջ․ Գագիկ Էլազյան
Շատ փոքր քայլերով բարձրացավ պարտությունն այդ ժայռը։ Ինձ թվում է՝ առաջինը բարձրացավ անկամությամբ, անկրթությամբ, փնթի պահվածքով, չաշխատասիրությամբ, շատ բաներով բարձրացավ այդ ժայռը: